Ülkemizde sınıf mücadelesini geliştirmenin bir yolu işçi ve emekçilerin sınıfsal sorun ve taleplerini sahiplenip örgütlülüklerini güçlendirmekten, diğer yönü ise demokrasi mücadelesinin her alanında aktif bir tutum almaktan geçmektedir. Bu mücadeleler içinde Kürt ulusal mücadelesinin özgün ve ağırlıklı bir yeri vardır. Kürt ulusunun ulusal baskıya, yok sayılmaya, asimilasyona ve anadilde eğitim gibi en temel insan haklarının gasp edilmesine karşı verdiği mücadeleyi sahiplenmek devrimci ve demokrat kimliğimizin olmazsa olmaz koşuludur. Sınıf bilinçli devrimcilerin avantajı sınıfsal mücadele ile ulusal mesele de dahil diğer demokratik mücadelelerin ortak bir hatta ilerlemesine imkan tanıması, sahip olduğu bilimsel ve geniş bakış açısıyla parçalarda verilen mücadeleyi ortak hedef doğrultusunda birleştirme yeteneğine sahip olmasıdır. Ancak DDSB’nin bu konuda yetersiz kaldığı ve ileriye doğru net adımlar atması gerektiği de açıktır.
Bunun bir yönü Kürt ulusundan işçi ve emekçileri örgütlemeye özel bir önem vermektir. Kürt ulusundan işçiler, zorunlu göçün de etkisiyle özellikle Batı illerinde güvencesiz işlerde yoğun şekilde çalışmaktadır. Önemli bir kesiminin sisteme karşı tepkisi, ulusal mücadeleye sempatisi olsa da sınıfsal sorun ve taleplerini ifade edebilecekleri sendikal ve devrimci, demokrat örgütlenmelerde yer alışları zayıftır. Güvencesiz işçileri örgütlemeyi gündemimize alırken güvencesiz işçiler içinde Kürt ulusundan işçilerin örgütlenmesinin özgünlüğünü fark etmemiz gereklidir. İşçi sınıfının mücadelesinin enternasyonalist olması ve sınıf mücadelesinde milliyet ve inanç ayrımcılığı yapmamak ile Kürt ulusundan işçilerin ulusal sorundan kaynaklı çelişkilerinin dikkate alınması ayrı konulardır. Bizler sisteme karşı öfke ve tepkisi daha gelişkin olan, çalıştığı işyerlerinde Kürt olmasından kaynaklı daha fazla ayrımcılığa ve baskıya maruz kalan Kürt işçilerin özgün sorunlara sahip olması ve devrimci düşüncelere daha yakın olması sebebiyle örgütlenmelerinin önemine vurgu yapıyoruz.
Sınıf içindeki çalışmalarımızda konuyla ilgili olarak ikinci yön ise şovenizme ve milliyetçiliğe karşı mücadele etmektir. Özellikle patronların işçiler arasında milliyet ayrımcılığı yapması, Kürt ulusundan işçileri terörist olarak yaftalaması ve Türk ulusundan ve diğer milliyetlerden işçileri karşı karşıya getirme çabası işçi sınıfının örgütsüzlüğünün sürmesi açısından gereklidir. Bu nedenle sınıf içinde her türlü ayrımcılığa, milliyetçiliğe, şovenizme karşı mücadele etmek, sınıf bilincini geliştirmek ve patronun ve sistemin işçileri bölme çabasını boşa çıkarmak için yalnızca ekonomik talepleri işlememeli; ulusal sorunu, Kürt ulusunun kendi kaderini tayin hakkını gündemleştirmeli, milliyetçiliğe ve ayrımcılığa karşı çıkmalıyız. Çalışmalarımızı bu kapsamda ele almak ekonomizme düşme tehlikesini bertaraf etmek ve demokratik devrimin fikirlerini yaymak için de şarttır. İşçi sınıfı ve emekçiler arasındaki çalışmalarımızın üçüncü yönü ise DDSB içinde ulusal soruna dair bilinç düzeyimizi yükseltmektir. Bu, yukarıda bahsini ettiğimiz Kürt işçilerin örgütlenmesi ve milliyetçiliğe karşı mücadele etmek açısından da zaten belirleyicidir. Saflarımızda ulusal soruna ilgisiz kalma veya şovenizmden-Kemalizmden etkilenmenin olduğunu vurgulamamız gerekmektedir. Bu devrimci işçi ve emekçi hareketi için yola çıkanlar için kabul edilemez bir konudur. Bu anlamda çalışmalarımızı yalnızca sınıfın ekonomik talepleriyle sınırlamamalı, aynı zamanda ulusal sorun gündemine de özel bir yoğunluk vermeliyiz.
Kürt ulusal hareketinin sınıfsal sorunlara duyarsızlığını eleştirmek yetmez. Kürt ulusundan gençler katledilirken, Kürt siyasetçiler tutuklanırken, Kürt coğrafyasının her yerinden toplu mezarlar çıkarken, askeri operasyonlar yapılırken DDSB’lilerin bu saldırılara karşı hareketsiz kalması, seslendiği işçilere ve emekçilere bu konularda politika sunmaması savunulması mümkün olmayan eksiklerimizdir. Bu eksikleri aşmak için atacağımız adımların ilki 21 Mart Newroz bayramına DDSB’lilerin, işçi ve emekçilerin yaygın katılımı için emek vererek gerçekleşecektir.
