Acı ve üzücü haberler peş peşe gelmeye devam ediyor…
En son Ağustos 2017’de Rojava Kürdistanı’nda kaybettiğimiz Kaypakkaya geleneğinin efsanevi komutanı Nubar Ozanyan’dan sonra, 28.04.2018’de bu sefer Nubar’ın babası, değerli büyüğümüz Yaşar ağparikimizi kaybettik.
Almanya’nın Köln şehrinde sürgünde yaşayan Yaşar ağparik, oğlu Nubar’ın şehadet haberi ile sarsıldıktan sonra daha fazla hasret ve acıya dayanamayarak aramızdan ayrıldı. Oğluna kavuştu.
Yozgat-Boğazlıyan’da 1930 yılında başlayan hayat hikayesi, Almanya’nın Köln şehrinde son buldu. Ailesinin bütün fertlerini 1915 Ermeni Soykırımı’nda kaybedince kimsesiz ve zorluklar içerisinde yetim olarak hayata tutundu.
Hayatta kalan akrabalarından soykırım haberlerini dinleyerek büyüdü ve oğluna aktardı. Soykırım hikayeleri ile aynı zamanda büyüyen Nubar’da oluşan kin ve öfke devrimci olmanın ön koşullarını oluşturdu.
1915 Yozgat-Boğazlıyan Ermeni katliamları, Türkiye’nin dört bir yanında çocukların kadınların gemilere bindirilerek Karadeniz’in azgın sularına atılmalarından, batıda aydınların ölüm yolculuklarında çeteler tarafından hunharca öldürülmelerinden, doğuda halkın kitleler halinde Suriye çöllerinde aç susuz katledilmelerinden farklı olmamıştır.
Dedesinin anlatımlarına göre Yozgat’ta bir dere Ermeni soykırımları sırasında Ermeni kadın ve çocukların cesetleri ile dolmuş dereden kan akmaya başlamış. Bir çoban koyunları otlatmaya çıktığında koyunlar o dereden su içmemişler. Tepkilerini isyan ederek göstermişlerdir. Ve bundan çok etkilenen çoban ezgiler ağıtlar yakarak üzüntüsünü dile getirmiştir.
Önce İstanbul’a geldi. Ermenilerin yoğun olarak yaşadığı semtlerde çalışarak yeni bir hayat inşa edeyim derken 1955 yılında yaşanan 6-7 Eylül, Hristiyan azınlıklara yönelik yağma talan ve mülklerine el koyma olaylarına tanık oldu. Rum ve Ermeniler göç etmeye başlayınca Yaşar ağparik de Almanya’ya göç etme kararı aldı.
Köln’de bulunan Ford araba fabrikasında 30 yıl aralıksız çalıştıktan sonra emekliye ayrıldı. Bu süre zarfında iş ve sosyal çevresinde sevilen, sayılan, ağırbaşlı, dürüst yönleri ile tanındı. Parmakla gösterilen ender insanlardan oldu. Ford yönetimi çalışkanlığı ve dürüstlüğünden dolayı altın kalemle ödüllendirdi.
Yaşar ağparikimizin bizlere mirası: Çalışkanlık, dürüstlük ve fedakarlık!
Saygıdeğer Yaşar ağparigimiz aramızdan ayrılırken arkasında hayat karşısında çocuklarına miras olarak iyilik, alçakgönüllülük, yoksulun yanında olmak, fedakarlık, paylaşmak, dürüstlük gibi çok değerli erdemler bırakarak gitti. En önemlisi Proletarya Partisi’ne Nubar’ımızı armağan etti.
İşte tüm bu değerlerin, erdemlerin hepsi Nubar Ozanyan’ın kişiliğinde somutlanmıştır. Onu tanıyan, bilen yaşayan herkeste bıraktığı izlenim bu olmuştur. Karşılıksız, çıkarsız, mazlumun yanında olarak, en karmaşık sıcak coğrafyalarda Filistin’de, Karabağ’da, Dersim’de ve en son Rojava’da soykırımcı çetelere karşı savaşırken şahadete ulaşmıştır.
En son şehit düşene kadar kendisine ait özel hiçbir şeyi, bir ceketi dahi olmadı. Varı yoğu partisi TKP/ML olmuştur. İşte bu yüzden dünya halkları onu bağrına basmış, hak ettiği mertebeye layık görmüştür.
Boğazlıyan’dan başlayan hayat hikayesi Köln’de son buldu. Ölümü başta ailesi, sevenleri ve yoldaşlarını üzüntüye boğmuştur. 04.05.2018 tarihinde Köln Ermeni Kilisesinde cenaze töreninden sonra Köln Mezarlığı’nda ailesi, sevenleri ve yoldaşlarının katılımıyla toprağa verilmiştir.
Nar taneleri gibi dünyanın dört bir tarafına dağılan Ermenilerin ölümleri ve toprağa verilmeleri aile bireylerinin her birisinin farklı yerlerde defnedilmesi artık bizim yazgımız haline gelmiştir. Bunun sorumlusu devletin kendisidir.
Babası Köln Ermeni Mezarlığı’nda, Nubar Ozanyan Rojava Derik’te ebedi istirahatgahında bulunurken Yaşar ağparik oğluna kavuştu. Artık bundan sonra ışıklar içinde uyusunlar…
Yıldızlara uğurluyoruz….
Başta ailesi olmak üzere tüm dostlarına, sevenlerine sabır ve başsağlığı diliyoruz.
Saygıyla anıyoruz…
ÖG okurları
